Niepowodzenie łożyska toczne można ogólnie podzielić na dwa typy: awaria zatrzymania i utrata precyzji. Awaria zatrzymania to zakończenie obrotu łożyska z powodu utraty zdolności roboczej, na przykład zablokowania, złamania itp. Utrata dokładności oznacza, że łożysko traci dokładność wymaganą w oryginalnej konstrukcji z powodu zmian wymiarowych. Chociaż może się nadal obracać, jest to nieprawidłowe działanie, takie jak zużycie i korozja. Czynniki wpływające na awarie łożysk są bardzo złożone, a ze względu na różnice w warunkach pracy i konstrukcji różnych typów łożysk, różne są także formy uszkodzeń i charakterystyka morfologiczna. Zgodnie z mechanizmem uszkodzenia, można go z grubsza podzielić na kilka podstawowych trybów: uszkodzenie zmęczeniowe styku, uszkodzenie tarcia i zużycia, uszkodzenie pęknięcia, uszkodzenie odkształcenia, uszkodzenie korozji i uszkodzenie zmiany luzu.
1. Awaria zmęczenia kontaktowego (zużycia zmęczeniowego).
Uszkodzenie zmęczeniowe kontaktowe jest jednym z bardzo powszechnych rodzajów uszkodzeń wszelkiego rodzaju łożysk, które jest spowodowane powtarzającym się działaniem cyklicznych naprężeń kontaktowych na powierzchnię łożysk tocznych. Kontaktowe odpryski zmęczeniowe na powierzchni elementów łożyskowych są procesem inicjowania pęknięć zmęczeniowych i ich propagacji do pęknięć. Początkowe kontaktowe pęknięcie zmęczeniowe pojawia się na powierzchni styku pod wpływem dużego ortogonalnego naprężenia ścinającego, a następnie rozszerza się na powierzchnię, tworząc odpryski wżerowe lub małe pęknięcia. Odpryskiwanie płatkowe, pierwsze nazywane jest odpryskami wżerowymi lub wżerowymi, a drugie nazywane jest odpryskiwaniem płytkim. Jeżeli początkowe pęknięcie występuje w obszarze połączenia warstwy utwardzonej z rdzeniem i powoduje wczesne odpryskiwanie warstwy utwardzonej, nazywa się to odpryskiwaniem warstwy utwardzonej.
2. Brak przyczepności i zużycie ścierne
Jest to jeden z bardzo powszechnych rodzajów uszkodzeń różnych powierzchni nośnych. Względne tarcie ślizgowe pomiędzy częściami łożyska prowadzi do ciągłej utraty metalu na powierzchni, co nazywa się tarciem ślizgowym. Ciągłe zużycie powoduje zmianę rozmiaru i kształtu części, zwiększa luz łożyskowy i pogarsza wygląd powierzchni roboczej, powodując w ten sposób utratę dokładności obrotu i uniemożliwiając prawidłową pracę łożysk tocznych. Formy zużycia ślizgowego można podzielić na zużycie ścierne, zużycie adhezyjne, zużycie korozyjne, zużycie frettingowe itp. Wśród nich powszechne jest zużycie ścierne i zużycie adhezyjne.
Zjawisko zużycia powierzchni ciernej spowodowane obcymi twardymi cząstkami lub ścieraniem metalu pomiędzy powierzchniami ciernymi łożyska igiełkowe ze stali nierdzewnej należy do zużycia ściernego, które często powoduje zarysowania dłutowe lub bruzdowe na powierzchni łożyska. Obce, twarde cząstki często pochodzą z pyłu w powietrzu lub zanieczyszczeń w smarze. Zużycie przyczepne wynika głównie z nierównomiernej siły działającej na powierzchnię cierną ze względu na szczyt profilu powierzchni ciernej, a lokalne ciepło tarcia zwiększa temperaturę powierzchni ciernej, powodując pęknięcie filmu smarnego. W ciężkich przypadkach metal na warstwie powierzchniowej częściowo się stopi, a w punktach styku nastąpi cykl adhezji, łuszczenia i ponownego przylegania, a w ciężkich przypadkach powierzchnia cierna zostanie zespawana i sklejona.
